İki ayaklı şeytandan ne beklenir,
Kin kibirin gölgesine saklanır,
Küçüğünü sevmez büyüğüne diklenir,
Bir insanda Allah korkusu yoksa.
İnanki güneş olsa kimseye doğmaz,
Yağmur bereketi olsa hiç yağmaz,
Böyle insana değer vermeye değmez,
Bir insanda Allah korkusu yoksa.
Bilim inatlılar aya yol yapar,
Nedendirki insan şeytana tapar,
Koparsa kıyamet bunlardan kopar,
Bir insanda Allah korkusu yoksa.
Çıkmaz sokak kapalıdır önümüz,
Çile çeken beden rezil canımız,
Nesil azgın belkide yakın sonumuz,
Bir insanda Allah korkusu yoksa.
Kurbandır bu canım Allah yoluna,
Şaşkınlığım yüce Allah kuluna,
Söz dinlemez sahip çıkmaz diline,
Bir insanda Allah korkusu yoksa.
Bilmem nolur böyle insanın hali,
Kin garezli susmak bilmez kem dili,
Bir bilse kendini yaşayan ölü,
Bir insanda Allah korkusu yoksa.
Allah'tan korkmaz kuldan utanmaz,
Bu dünya tersine dönsede yanmaz,
Kendini baki sanar ölüm var sanmaz,
Bir insanda Allah korkusu yoksa.
Herkesin yaptığı yanına kalır kâr,
Sonunda Allah huzuruna dönüş var,
Veysel derki çoktur inkârcı barbar,
Bir insanda Allah korkusu yoksa.
Kayıt Tarihi : 18.11.2012 23:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!