ALLÂH Korkusu Varsa Nefsi Yenebiliriz

ALLÂH (c. c.) namaz kıl diyor, anladım kılıyorsun,
Nefsim mümindir, diye birde övünüyorsun…

Her içinden geleni belli ki yapmıyorsun,
Nefsin isteklerini, ciddîye almıyorsun…

Kur’anla ahlaklandın, hak, bâtıl biliyorsun,
Hadislerle yaşayıp, İslâm’ı yaşıyorsun…

Nefsini dinlemiyor, ciddîye almıyorsun,
Nefsin yönetemiyor, günah işlemiyorsun…

Nefsin senin emrinde onu oyalıyorsun,
Şeytan çok gerilerde onu kandırıyorsun…

Sen öfkelenemezsin ve de kıskanamazsın,
Kimse sana küsemez çünkü darılamazsın…

Sen kibirlenemezsin, kibirden utanırsın,
Sen gururlanamazsın, gururdan utanırsın…

ALLÂH (c. c.) ’a sığınmış, peygambere uymuşsun,
Nefsin kontrolündedir dürüstsün, dosdoğrusun…

Akılla ve vicdanla, nefsi yenebiliriz,
Pişmanlık duymadan, insan kalabiliriz…

ALLÂH(c. c.) korkusu varsa, nefsi yenebiliriz,
Bu korkumuz az ise nefse yenilebiliriz…

Nefsin mümin olamaz, deme nefsim mümindir,
Zira nefislerimiz, bâtılı emredendir…

Nefsin mümin olsaydı ermişlerden olurdun,
Uzattığın ellerle; ruhları doldururdun…

Nefsin mümin olsaydı hep Hakk’ı konuşurdun,
Sabrı tavsiye eder evliyadan olurdun…

(2000)