Bütün canlılar bile ana karnında,
Çiçekler açacağı tomurcuğunda,
Şimşekler çakarken gökyüzünde,
Onlar huşu içinde Allah’ı zikreder,
Bülbüller öterken gülün dallarında,
Aşıkların çaldığı sazın tellerinde,
Allah yolunda giden insanın kalbinde,
Her daim onlarda Allahı zikreder,
Koyunlar kuzusu için de melerken,
Balık nehirlerde, denizlerde yüzerken,
Arı çiçeği toplayıp petekte bal yaparken,
Bütün canlı, cansızlar Allah’ı zikreder,
Gözlerinden yaşın yaşın akan yaşın,
İnsana güzellik veren kirpikle kaşın,
Mezarın üstündeki otların ve taşların,
Hepsi birden bil Allah’ı zikreder,
Kuş su içip şükür için bakarken göğe,
Azgın akan sel bendini yıkarken bile,
Gördüğün taş, toprak mikroplar bile,
Yetmişikibin alem hep Allah’ı zikreder,
Halil’im damarlarında dolaşan kanın
hayat veren kalbinin de her atışının
Kainatın her zerresini gören gözlerin
Allah’ı bilirler, hepsi Allah’ı zikreder.
Halil ÇOLAK
Ankara, 5.1.20l0
Kayıt Tarihi : 5.1.2010 09:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)