Allah'a emanet Şiiri - Şefik Akboğa

Bir umuttu seni bekleyişim, bıkmadan isteyişim
Dünden, bugünden, ömürden
İlk değildi son olmayacaktı gelmeyişin
Doğamazdın ya bir yangının külünden
Kalemler defterler bitirdim oysa
Seni yazan, sana yazılan
Tozlu raflara kaldırdım şimdi
Gözümün önünde duran , ne varsa seni anlatan
Yanı başımdaydın halbuki
Bir nefes ötemde çarparken kalbin
İki yabancıydık bir çatının altında
Muhabbetsiz cana sinmeyen çaylar demlerdin
İçerdik efkarına en demlisinden her kavganın ardına
Şimdi ayrılık vakti geldi tahammül bitti
Sığınamıyoruz bile bir hatıranın hatrına
Sen kal ben gitmeyi iyi bilirim diyorum
Gelmeyenin yoluna, dönmeyenin bahtına
Son sevda rüzgarıda esti, getirdi ağlayan bulutları
Senin yerine benim yerime ağlarken
Ve yaşlanmışım
Yıldırımlar düşerken yollarıma,
Şemsiyesiz ıslanmışım
Hasretim ilk günün sıcağına, aydınlığına
Benim için hala güzelsin, hala özelsin oysa
Sen zehir zemberek söylenirken daha
Teke düşünce bitecek sanıyorum ettiğimiz kavga
Ve şimdi gidiyorum,
Hoşçakal !
Sen sağ ben selamet
Varsa hakkım helal sana
Allah'a emanet.