Alkış Bekleme Benden Şiiri - Kasım Kobakçı

El kapısında bekler olduk, medet umarak,
Yitirdik benliği, sahte ışıklara kanarak.
*
Lisanın şirazesi koptu, mânâ kayıp,
Sükût altın değil artık, cehalet değil ayıp.
*
Vitrinler süslenirken, virane kaldı gönül,
Dikenler taç edildi, boynu bükük kaldı gül.
*
Kılavuz bildiklerimiz, rotayı çoktan şaşırmış,
Eğriye doğru deyip, düz yoldan taşırmış.
*
Hakikat pazarında, yalan satar bezirgân,
Tartı hile tutmuş, vicdanı örtmüş yorgan.
*
Seyre daldık âlemi, gaflet uykusu derin,
Uyanmaya niyet yok, rüyası tatlı serin.
*
Kalemim eğilmez asla, sözüm ok gibi saplanır,
Bu devran böyle gitmez, sanma ki saklanır.
*
Alkış bekleme benden, riya dolu sahneye,
Yazık edildi bunca emek, bunca seneye.