saçlarının bulutlarından akarak huzme huzme
gün ışığı hep öyle dökülseydi yüzüme
turnalar aktı geçti karanlık uykulardan
kervan kıran ayazlar ve çılgın bahar
ama ayrılığın dipsiz gecesi
dokunamadı yıllardır şafağın tenine
her yaraya aşk ekledik…
göz gözü göremez olmuş zifiri hasret
deryaları kulaçladık –bozkırları ılgarladık
sendin içimdeki kervan yıldızı
dayanılmaz dağ acılar itekledik
sonsuzdan sonsuza koşan
çimenliğimdi gülüşün
dokunmuş sayısız kır çiçeğiyle
oradan hep yürümek
yüreğinin el değmemiş zirvelerine
kanayan bir düş
bir gömlek diktik üşümüş sabırlara
türlü türlü acıları birbirine denkledik
sana kavuştuğum gün ömrüm olursun
o zaman alkımın yitik rengini
yerine koyabilirim
alarak bakışımla gözlerinin yeşilini
biz o anı yüzyıllardır bekledik…
Adnan Durmaz
16 Ocak 2013
Kayıt Tarihi : 20.3.2013 15:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!