Alıyorum Denizlerimi Şiiri - Kağan İşçen

kendini bilmez kalabalıklaştığın
o benim yenilenen islenmişliğimdir
penceremi açsam kurak bozkırdır yokluğun yaşamda
yıldızlar ekine durmuş ayrılık sanki
arpacı kumrusu gibi düşlerimde buğday tanesi dişlerinin parıltısı
çok çok diyorum rastgele yola çıkmış mürtecidir tek kişilik
yabansı dudaklarımda yenik ulaşma çabalarının şovalyesi
yağmura hazırlanan göğün hırçınlığıdır siluetin
kıraç hayallerimde serin çeşmedir sonuçsuz ihtimal hesabı
söylediğin türkünün gururlu keskinliği
zorunlu boşluğunu çekiyorum genzime çayır çimen
sokakları terkeden militan gibi bitik
alıyorum denizlerimi bir koşu düşlerimizden