İstanbul sen ve ben
Sabahın ilk saatleri olacaktı
Ne kadar ağlayacaktık
Ölmeden önceki halimize
Nekadar dağıtacaktık
Çocukluğumuzu caddelere
Dolaşırken Beşiktaş'ta sen
Fotoğrafını çekti gözlerim
Gözlerinin haberi yoktu
Kan fışkırdı dudaklarından
Dudaklarımın feri yoktu
aşkın önünde eğilmeye hazırsan
bir gülü bekleyen bülbüle haber sal
gül bahçesi vadetme
kalbindeki maskeyi söküp alsın
damar damar kan aksın
sonra bana çocukluğumu çağırt
Avlanan yorgundur
Aradığı yolda.
Çocuktum,
Acıkmıştım,
Yorgun düşmüştü gönlüm!
Ki avlandım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!