Ardından şarkıyla şiirle meyi
Cananım tatmaya alıştım gitti
Aramızda olup biten her şeyi
Cananım tatmaya alıştım gitti
Uykumda düşlerin ile adını
Mazi anıların senin yadını
Uğrunda ruhumda zehir tadını
Cananım tatmaya alıştım gitti
Seni bedenimde hasretlerle can
Onulmaz yaralar damarımda kan
Kalbimi virane ateş sarmış han
Cananım tatmaya alıştım gitti
Pencere başında şafak söküşü
Mektuplar resimler ele çöküşü
Ecel teri gözden yaşlar döküşü
Cananım tatmaya alıştım gitti
Sedat hünkar
(Karamecnun)
Kayıt Tarihi : 11.1.2016 16:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Hünker](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/11/alistim-gitti.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!