Yalnızlık denen ölüm, kavurur bu teni,
Unutturmadı hiçbir güç, gönlüme seni,
O dost diyenlerimde, unutmadı mı beni,
Sende unutsan olur, alıştım be gülüm…
Bütün güzel duygular, bir günde yitti,
Gelenler her zaman, elini salladı gitti,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
çok güzel bir çalşıma olmuş
sen gönlümde kırılan çicekli dalsın
insanı perişan eden bir zehirli balsın
tebrikler sizi kutluyorum çok güzel bir çalışma olmuş
...ekilen bicilir denildigine dayanarak, 'beni unutani simdi, bende unutacagim' hakkini kendine taniyabilmek bu kadar essizlikte bir emege bas koymak bedeli ve bunu bilmekmis meger : Alistim be güzelim!...Dayanilmasi güc, söylenmesi zor bu emege duyarliginizla varolun degerli Osman bey
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta