Alışmalıyım Şiiri - Nurcan Çelik Yalun

Kapat pencereyi üşüyorum bu gece.
Dışarısı otuz dereceymiş bana ne güzelim.
Sıtma krizine tutulmuş gibi titriyor bedenim.
Sensizlik bu olsa gerek.
Alışmalıyım.

Kapat gözlerini ayık kalmalıyım bu gece.
Her gece kömür siyahın da sarhoş olduğum yeter.
Kadehler dolusu sen içeceğim, senden sonra.
Bir sana, bir bana...
Alışmalıyım.

Saçlarınla örtme göğsümü bu gece, sarılma da.
Kokunu içime çekip hayat bulduğum yeter.
Işığı bundan böyle hiç söndürmeyeceğim
her sevişmemiz de -utanan- kadınım.
Yasını tutacak odamız, dokunduğun eşyalar.
Kapı bir daha hiç açılmayacak.
Alışmalıyım..