Nelere alışmadık, ne özel yeteneğimiz.
Nefretimiz, sevgimiz, sıkıntımız.
Yıkılır devranımız ve yapılır bile.
Biz arada benimsemiş, her yeni
durumda bir başka gömleğimiz.
Kırılır, dökülür, taşları yeniden yerine
koyarız. Bize en çok yardım eden
alışmamız.
Birisi çıkıp böyle olmaz diyene kadar,
sonra ona da alışmak üzere.
11/02/2005
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 11.2.2005 05:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mehmet Halil.
TÜM YORUMLAR (1)