Alışkındır o kimsesizliğe,
Kaldı ki bir başına kalmışlığı da vardır yalnızlığın.
Oysa ki sen...
Yeri geldiğinde kendinle konuşacaksın,
Dev aynasında kalabalıklığının.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta