Alışkanlık Zırvalaması

Yeni alışkanlıklar ediniyorum,
Mesela artık pencerem kapalıyken uyuyamıyorum.
Sürekli geziyorum duramıyorum aynı yerde,
Gezmenin bana iyi geleceğine inanıyorum, uzaklara gitmenin.
Fakat sonunda aynı yastığa başımı koyduğumda,
Yüzüme soğuk bir su gibi çarpıyor gerçek.
Açık penceremden yersiz martıların sesini duyuyorum.
Artık hiçbir an iyi gelmiyor bana,
Her yeni an eski bir anının Cebraili oluyor,
Oysa ben anılarımın Azrailini arzuluyorum.
İnsanlar, insanlar sürekli değişiyor,
Nasıl değiştiklerini görüyorum,
Bunun üzerine saatlerce düşünüyorum.
Bir zamanlar yazdığım şiirlerin sahte tesirlerini düşünüyorum.
Hevesli hevesli masanın başına geçtiğim günler bitti.
Hala hevesimi kaybettiğim yerdeyim,
Eski hayallerimi, Eski hislerimi arıyorum.
Bütün kelimeler anlamsızlaştı,
Hiçbir yeni anın anlamı kalmadı.

anılarda yaşıyorum,
anılara gülüyorum,
anılara ağlıyorum..

hala