Kopkoyu bir yalnızlık yaşadığım şimdilerde
Sanırım yavaş yavaş alıştım tekbaşılığıma
Dünyam yalnızlığın ışığıyla aydınlanıyor
Artık ne gecelere ne de gündüzlere düşman yüreğim
Zamanı hatırlatan hiç birşeyden korkmuyorum
Sanırım ben yalnızlığıma alışıyorum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta