hayat öğretiyor sana alışmayı,
zamanla anlamını yitiriyor her şey
ve değişiyor zamanla her insan
unutamıyorsun belki gidenleri
ama alışıyorsun sende çaresiz.
kimseye muhtaç olmadan
yaşamayı öğreniyorsun.
birinin ellerine ihtiyaç duymadan da
yürümeye devam edebiliyorsun.
o olmadan yaşayamam deme sakın
onsuz da yaşayabiliyorsun.
Kayıt Tarihi : 18.7.2015 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!