alışırım sandım ama,
alışırdım aslında gözlerindeki renkler gök yüzümü süslemese,
saçların her rüzgar da iz bırakmasa,
nefesin esintime tat katmasa.
yokluguna alışırım sandım ama,
ama demek zorladı unutulmamana,
kısık ateş,
içi boş tencere,
aşım dibine tutmuş,
aşkımız gibi,
ama....
zorla bıraktırdı eller, elini
alışırım sandım ama,
olmadı senden sonra hiç bir gülüş bir daha,
yalvarmadım ama,
dön demek için zorladı her rüya,
ben koca deniz,
koca derya,
sen hep durgundun orada hülya.
oysa ben alışırım sandım yokluguna ama.
'ama' lar var işte her köşe başında
oda bir meyhane çığlıgında,
her gün içtim,
AMA,AMA..........
Kayıt Tarihi : 1.8.2007 21:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılarımla
TÜM YORUMLAR (7)