Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ben alıştım gözüm alışamıyor yokluğuna!
Sandalyemizi ,televizyonumuzu ,kuşumuzu ,sevdiğimizi herkese söylerizde,onu sevdiğimizi kendisine söylemediğimizden gidişi kurşun gibi oturur içimize de o zaman kurşun külçeler gibi sözler düşer kalemimizden.
Yoğun özlem kokan dizeler... tebrikler........
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta