Hatice Elveren Peköz
Güneşi kutuplardan
Yıldızı gözlerinden derlemek isterdim sevgiyi
Kararan umutları beyaza çevirip,
Çiçekli bahçelerde demli bir çay içmeyi,
Ay ışığı senfonisinde sabahı düşlemek isterdim.
Hüzün olmayan gözlerden,
Yüreklerdeki masumiyetle,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim