her aklıma düştüğünde
boğazım düğümlenip, nefesim kesilirken
gözlerimin dolmasını ama ağlamamayı
her şeye rağmen dimdik ayakta durmayı
şık giyinmeyi ve zarafeti sen öğretmiştin
konuştuğunda yüreğimin dörtnala koşması
hep yakınında olmak isterken uzaklaşmam
ağzından çıkan her sözü ince ince düşünüp
yerli yersiz sevinç ve üzüntüler icat ederken
içimin sızım sızım sızlama sebebi de sendin
her gün biraz daha çöküntüye uğramak
sana olan bitimsiz sevgimin eseriyken
beynime yerleşen ses tonunla avundum
gören gözüm, işiten kulağım olmuştun
düşünen beynim, seven yüreğimdin
hatır sormadan, hesap sorduğun anlar bile
daha güzeldi sessizliğinden, zaman ilaç olur
unuturum diye beklerken yıllar akıp gitse de
"ne sessizliğine, ne sensizliğe alışabildim"
22.05.2007
Hatice AkKayıt Tarihi : 1.8.2015 12:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen böyle bir şeydir birini, bir şeyi sevmek. Aslında hiçbir şeyinizdir. Ama siz bahaneler üretirsiniz Sevmek için yerli, yersiz.
ne sessizliğe ve ne sensizliğe
çok güzel bir şiir,çok güzel bir anlatım,kutlarım sevgili şair.YUVASIZ KUŞ
TÜM YORUMLAR (1)