Öyle bir açmaza düştü ki insan
Emaneten yaşıyoruz kurbanlık
Göçüp gitti kendini bir halt sanan
Dünyayı kuşatmış mutlu azınlık.
Yaman ne yapsın bu düzen içinde
Herkez paçayı kurtarma derdinde
Vefa hayvanda var yoktur ademde
Bir arpalık varmış biz bulamadık.
Bilirsiniz insan çiğ süt emmiştir
Nihayeti bir soydur kan çekmiştir
Çalıp çırpmayı güzel öğrenmiştir
Bizde okuduk yoklukdan ders aldık.
Dar ağacı görse salıncak sanır
Hiç sorun etmez gönlünce sallanır
Seni saf sanır masallar anlatır
Göz göre, göre daldık uyanmadık.
Dünya bu felaketleri kaldırmaz
İnsanlar alem yıkılsa aldırmaz
İçi kurtlu başa sinek kondurmaz
Kaç bedeni var doymaz anlamadık.
Bırak ruhunu fezaya bir çıksın
Birde oradan az seyrine dalsın
Islah olmazları baksın anlasın
Biz yakından gördük alışamadık...
Kayıt Tarihi : 26.9.2021 22:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!