Alışamadık Şiiri - Tezcan Bilgiç

Alışmakla geçti ömrümüz
Yerlere, kişilere, duygulara...
Insanlara alıştık yanımızda ki
Hiçbirini tanımadan geldik
Daha yaşımız kaçtı?
Kimsesizliği öğrendik
Hasreti, yabancılığı öğrendik
Susmayı öğrendik aslında
Sabrın iyiliğini...
Cesareti öğrendik
Ama alışamadık hiçbir şeye
Küçüktük daha çocuktuk
Şimdi genç bireyler olarak dönüyoruz
Arkamıza bakamıyoruz
Gözlerimiz doluyor
Çabuk geçti diyoruz
Çabuk geçti
Daha yeni başlamıştık halbuki
Aslında yeni değildi hiçbir şey
Biz alışamadık
Şimdi yine alışamayacağımız günler
Kimsesizliğe, yeni yerler, yeni kişiler...
Alışamadık gittik işte işin özü
Alışamadık ve yeni alışmalara gittik
Eksilmeye de alışırız umarım
Eksilmeye de...