Sevmiyor bizi zaman kendince akıp gidiyor
durmadan izlerimizi siliyor dört dönen bu dünyadan
hayat şimdi nazlı bir çiçek yüreğimiz eski bir bahçe
doğduk yaşıyoruz işte gitti giden günler
sorma kendine ne kadar çok mu mutlu oldum
düşünme artık çok mu güzel yaşadım
kendi haline bırak yaşananları unut hayatın hesabını
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta