Sevmiyor bizi zaman kendince akıp gidiyor
durmadan izlerimizi siliyor dört dönen bu dünyadan
hayat şimdi nazlı bir çiçek yüreğimiz eski bir bahçe
doğduk yaşıyoruz işte gitti giden günler
sorma kendine ne kadar çok mu mutlu oldum
düşünme artık çok mu güzel yaşadım
kendi haline bırak yaşananları unut hayatın hesabını
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta