Alınyazım Şiiri - Seher Güngör

Yaşadığım yıllar boyu içimde bana kalan bir yerdir sen.
Acılarımın içinde açan bir tomurcuktun daha filizlenmemiş..
Günden güne bir bebek gibi büyüttüm içimde seni.
Gözyaşlarımla yoğurdum hamurunu,hasretimle büyüttüm...
Umutlarla,hasretle karışık türkülerimdin dilimden düşmeyen.
Öyle birşeydin sen. Acılarım,kederlerimle suladığım bir çiçektin.
Ne su verdim,ne besleyebildim ne de güneş yüzü gösterebildim.
İçimde sakladığım bahçeme bir isim bulamazken,
çıkıverdin apansızın karşıma..
seni okadar aradım ki alınyazım.
Ben dahi anlayamadım arayışlarımı...
Yokluğunu anlatamadım kimseciklere,
anlatsamda anlayacak kimsem yoktu ki yanımda..
Yargısız,infazsız kim dinlerdi ki beni.
Bir ben,bir de içimde varolan senle aradım ben seni..
Sustum,sessizliğim oldu isyanlarım.
Konuşamadım ki alınyazım,düğümlendi bişeyler boğazımda.
Haykırışlarımı duyanım olmadı kalabalık arasında...
Seni sensiz,sessiz günlerde yaşadım ben.
Okuduğum romalarımın baş kahramanıydın resimsiz,isimsiz..
Yazamadığım,birtürlü birleşmeyen şiirlerimin mısralarıydın sen.
Yaşama sebebimdin.Senelerdir su gibi içtiğim şiirler,romanlarım
boşuna değildi.
Birgün evet birgün...Son günümde olsa ogün gelecekti birgün.
O umut ışığımdı yaşama sebebim.
Sensiz günlerimde gözyaşlarımı yağmura verdim,
isyanlarımı şarkılarıma.kimsecikler anlamasın diye..
Hiç seyerettin mi bilmem.En çok selvi boylum alyazmalıma
ağlardım ben çocukluğumdan kalan..
Daha sen yokken varlığını
dahi bilemeden yazdım ben o mektubumu biliyomusun alınyazım..
Sana yazgım dedim,sendin benim alınyazım.
Senin ne varoluşu ne de yokluğundaki ızdırabımı,
anlatabileceğim kimsem olmadı yanımda.
Olsalarda anlarlarmıydı ki benim seni anladığım gibi....
Sen geldin.Bana sormadan sana kapılarım açıverdi kilitlerini.
Onlarda bildi kilitli kapıların sahibini...
Belki Yokluğunda hayaldin.Ama varlığında tüm hayallerim gerçekleşti senle..
Bir elmanın iki yarısıydık aslında..Farklı Yollara ayrılmış..
Gün geldi birleşti işte yine yollarımız.Rüyalarım,düşlerim,
yolum hep sana çıkarken onca kaçışlarda,
ben nasıl yazgım demem sana alınyazım..
Yollarını çok bekledim.usanmadım.Sakın ha kırıldığımı sanma.
İnsan canına kırılabilirmi ki alınyazım..Baktığım yerde sen,
ekmeğimde aşımda sen,ben olrmuşken sen,
nasıl vazgeçebilirim ki senden....
Bak umutlarım,şiirlerim,okuduğum ramanlarım boşuna değilmiş.
Boşuna değilmiş dualarım..Dualarımın adı,yaşama sevincim,Alınyazım.
Yüreğimin bahçesini sensiz mi bırakacaksın böyle ansızın..
Gözlerinde kendimi bulduğum çocuk...
Hele bir bak gözlerime öyle git,gideceksen.......

Seher Güngör
(küçük pencerem-23:30)