Alın Canımı* Şiiri - Musa Menekşe

Musa Menekşe
147

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Alın Canımı*

Aslında ben seninle de yalnızdım
Doğduğum gün ki gibi
Sen bitiremedin yalnızlığımı
unutturdun sadece
ve silemedin
gözlerimdeki sevgi selini

Bir bebek kadar muhtaçtım sana
gittiğinde
el verecekti bir gülüşün bana
sakladın,yalan sözlerinle
avuttun çocuk yüreğimi
konuşmayı öğretmeden gittin
söyleyemedim içimdekileri
ne yaptıysam anlamadın bir türlü
atıp kucağından isimsiz koydun beni
Bilir misin bu çocuk nasıl büyüdü…

Simdi
senin olmadığın hayatında olmadığı
güneşi doğmayan bir yerde
sürünüyorum (uyuyorum)
kulağım ayak sesinde
ve hala yalnız yürüyemiyorum
ah bir dönsen diyorum
şüphesiz
düşmeyi göze alarak ayaklanacağım
tut ellerimden dağılsın korkularım.

Dilimden düşmeyecek ninnimsin
Adını söyleyerek büyüyeceğim
yetim diyecekler beni görenler,
boynumu bükmeyeceğim seni sevdiğim için
kızacaklar bana
değmez diyecekler,unutursun diyecekler
nasıl sevdiğimi bilmeden
göz ardı edeceğim
çekip gidecekler senin gibi
ben bu oruca iftar etmeyeceğim toprak olmadan
sevdiğim ben sen deyilim

içimde kalacaksın
benimle gireceksin toprağa
bir mezar taşımız olmayacak belki
sevgiden başka
seni hiç unutmayacağım
göreceksin kalsam da enkazının altında,
azacak sensizlikten yaralarım
özlemin Azraillim olacak
yokluğun vuracak buraları
seni sevmek suç ve yasaksa bana
yaşamak neye yarar ki
alın canımı.

Musa MENEKŞE
16.08.06

Musa Menekşe
Kayıt Tarihi : 27.3.2007 18:04:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Musa Menekşe