Şükür ve sabrı öğrenmeyi
Doyumsuz nefise dur demeyi
Ruhla bedeni birleştirmeyi Bekleyenlere yardım etmeyi bilerek
Körelen vicdanlara bayram gelsin
Bırakın kini nefreti kucaklaşın
Doğmak irade dişi bir süreçtir
Ama yaşamak cesaret ister
En belirgin iç güdü ölümden uzak
Her eylem ölüme meydan okumak
Korkaklığı bırakıp cesur kalmak
Hayatın zaman çizgisini uzatmaktır
Adı ile kişiliğini taşımaktan
Mutlu huzurlu yaşamaktan
İçinden geldiği davranmaktan
özü ile sözü bir olmaktan korkuyorlar
Düşünürken, başkalarının arkasına saklanmayı
Kader ağını örmüş üzerime
Yoğrulmuşum saman ve çöplerle
Toz toprak benim hamurum
Ekmek aş yerim nasırlı ellerle
İşlerim toprağı alırım mahsulü
Adını Karatay Kervansarayından almış
Bu isim Anadolu Selçuklularından kalmış
Yol boyunca taştan evleri sıralanmış
Bozkırın ortasında kalan köyüm
Köyümün ortasından Malatya yolu geçer
Ey Türk gençliği
Anlamını bilmediğin yazıları üzerinde taşıma
Kültürünü yok ederler kalırsın tek başına
Türk Milletinin milli manevi değerleri var
Bir tarafta fıtratında adalet duygusu
Öbür tarafta çürüyen toplum yargısı
Fıtratına mı dayansın topluma mı güvensin
Ortada bırakıyor kayıp ederim korkusu
Budur insanlığın çatışma alanı
Dinini kitabından
Dilini kökeninden
Milletini kültüründen
Malını helalinden
Uzaklaştırırsan
Kutsalların buharlaşır
Tahtını kin ve nefret üzerine kuranlar
İfadelerinde nefret kusanlar
Şimdi seni alkışlayanlar
Bir gün idam sehbasına asarlar
Tarihin tozlu sayfalarında kalırsın
İnsanların gençlik çağlarında
İstek ve arzular tavan yapar
Yeterliliğine bakmadan nefsine tapar
İyi eğitilmezse gayri meşru yola sapar
Madden manen çöküşünü hazırlar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!