Zalimde hikmet boldur, âlimde ise fazlası,
Zahirde sır çoktur, ahirde ise dahası.
Kendini bildiğinden ejder oldu Musa(a.s)’nın asası,
Kendinden bildiğinden yuttu Firavun’u su damlası.
Geçmedi kursaktan haram lokması,
Hakk katı idi yegâne rüyası.
Mucizeye nail oldu yaşadığı dünyası,
Geçtiği imtihan nesillerce anlatılası.
Olmadı bir günü diğeriyle aynısı,
Almadı bir gülü nefse ise rayihası.
İstemeyi bildiğinden kabul oldu duası,
Allah’ın azameti ile yükseldi dalgası.
Kaldı içinde zalim ile arkası,
Takıldı boynuna ateşten halkası.
Etmedi çare son anda inanması,
Esir aldı ruhunu sonsuz tasası.
01.04.2021 Perşembe
Kayıt Tarihi : 9.4.2021 15:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlker Mete Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/04/09/alim-ile-zalim-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!