Çünkü
Hep bir çaba var, sarf edilen zamansa
Hiç kimse bir değil, aynı olamaz!
Kendi karanlığında kör ve öylesine yobaz
Neleri var Allah’ım! Vesmi insan
İçi boş bir kütük gibi...
Açıp ta ağzını gürledi düdük, sanırsın merdan
Çiğneyip hallaç gibi savurdu göğe
Düşünce susar sandı, öküz böğründen
Süser gibi böğürüp, ettiği laf olsa!
Kıyılan bir gurur olmayacak, asla
Ve söylenecek iki kelimeden çok
Hak ettiği kadar basit ve hücresi kadar zayıf
Terliksi varlık, ahmaklığa nişan..!
Kayıtlara yazık olur zamanda, kâğıtlar israf
Kelimeler ziyan, ne vah etsem değer
Ne eyvah! Onun için bir satır yazılmayacak
Utancıdır hayatın, cehaletin yağması.
Bildiği yüzelli kelime! Biraz iş, biraz güç
Yarısı yuvarlak topun saha macerası.
Kalanı eften püften, kahveden, sokaktan
Yüzünde anlamsız ifade, boş bir gülüş
Sanırsın;
O izanı tavır! Atlası bin defa yaran
Âlim diyarlarını görüp de gelmiş.
Kayıt Tarihi : 29.12.2013 19:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!