Melekler sarar seni, umuttan kundaklara.
Yüzüne serperler tüm iyilik dileklerini
Getirip koyarlar incitmeden...
Bir başka meleğin kucağına seni.
Hoşgeldin bebek
hoş geldin de,sakın aldanma!
Burası hayal ettiğin cennet değil.
Burası dünya bebek! Acımasız..
Alıcı kuşlar var burda,yırtıcı aç.
Senin bir lokmacık etine göz diken.
Yalancı emziğini bile çok gören.
Koparır alırlar sığındığın o kucaktan.
Biliyorum sen de çoktan pişmansın
Meleklere aldanıp da geldiğine.
Yok, çok üzülme, kalıcı değilsin burda.
Alıcı kuşlar çok görür bu dünyayı sana.
Geldiğin gibi de gönderirler seni.
Bakmazlar emanet edildiğin, meleğin gözyaşına.
Giderken kundağın da yok bebek, kusura kalma.
Bir parça bezi de çok gördü, bu alıcı kuşlar.
Burası dünya bebek,cennet değil.
Alıcı kuşlar var burda,yırtıcı aç,doymaz...
Gidince söyle o meleklerine,unutma sakın!
Adresi yazarken şaşırmasınlar bir daha.
__________________(1.2.2016 güncesi)
Hümeyra GünKayıt Tarihi : 1.2.2016 11:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hümeyra Gün](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/02/01/alici-kuslar-7.jpg)
Ben de düşündüm , kuşları çok seven ben, bu canavarları, alıcı kuşlara benzetmemdeki haksızlığı...
Kuş kılığına girmiş, bu canavarlar diyelim..
Çok teşekkür ederim katkınıza. Güç oldu bana. Güzel bir gün dileğimle, saygımla , selamlar.
Emeginize , gönlünüze sağlık. Teşekkür ediyorum size. Güç kattınız bana. Evet kuşlar adressiz bulurlar yollarını...
Güzel bir hafta sonu dileğimle segviler, selamlar.
Emeğinize, gönlünüze sağlık.Güç kattınız bana.
Ne yazık ki, bebekler doğacağı yeri seçemiyorlar. Bebek dünyanın en masumu...İşte o yüzden de, A. Behramoğlu 'nun deyimiyle 'Bebeklerin Ulusu Yok..'
Tekrar teşekkür ediyorum. Sizi saygımla selamlıyorum.
Neden dünyaya tertemiz gelen bebekleri çirkin insanlar kirletirler? Neden dünya bu kadar kirlidir? Yaratılmış insanın yanına bir de şeytanı yaratmak, insanın ayağına çeleme takarak onu yanlış yönlendirmek, suç işlemeye yatkın kılmak kim tarafından istenmiştir ve niçin? Tanrı özenle kendi suretinde yarattığı ve ona 'eşrefli mahlukat' ( en kutsal yaratılan ) demiş olmasına rağmen insanların suç ve ceza işlemeleri sonucu kendi güç ve kudretini göstermek için bir neden mi aramıştır? Aslında saygın inanç kaynağımızda; Tanrı'nın eşi ve benzeri olmayacağı, zamandan ve mekandan münezzeh ( hariç ) tutulduğu, kim, öfke, öç alma duygularıyla Tanrı'nın hiç bir ilgisi bulunmadığı, inanma tutkusunun sadece bir sevgi meselesi olduğu, Tanr'yı kul kertesine indiren ve onu insanlar gibi konuşturan anlayışın din-iman anlayışı değil, özel yetkinliğinin peşinde koşan saçma şeriat düşüncesinden kaynaklandığı bilinen bir gerçektir. Bebekler şeriat ucubesinin olmadığı bir başka dünyaya gelmiş olsalardı yaşamlarının sonuna kadar tertemiz kalacaklardı. Ben böyle düşünüyorum...
TÜM YORUMLAR (19)