Alican Sofu Şiirleri - Şair Alican Sofu

sen bir defa gittin ama
ben bin defa öldüm bilesin..

gözlerimde ayrılıktan kalma bir kaç gözyaşı
gittin,
sanki içimden herşey gitti,

öksüz bir elvedanın en acınası yerindeyim şimdi,
dönüşü yok artık bu sensiz gözyaşlarının,
oysa sen giderken bile,
durmuyordu haykırışlarım içimde,

sen bir insanın yüreğine bakmayı öğrenebilseydi şayet.

ne vardı gelseydın dıyorum!
bu dünyada tek bır nefes daha bağışlasaydın
iki saniye seni görüp
dağıtsaydım ne varsa benliğimde
teslim etseydim ruhumu ebediyete
gelmedi yar! aldığım tüm nefesler fazlalık şimdi

Bizliğimizi Yatırıyorum, kokun sinmiş yatağıma
Her gece sana bir dirhem daha aşık ediyorum kendimi.
Cümlelerim oluyorsun, kurduğum
selamım oluyorsun, verdiğim
Zor olan acılara katlanmayı öğretiyorum kendime
A’dan B’den başlıyorum, Sessizliğin Suskun Lisanına

Ne desem ne söylesem sana kurduğum cümlenin altında eziliyorum.
Neyi anlatmaya çalışsam, bir sen daha eksiliyorum.
Kapına komşu bile değil kapım.
Geceleri sığınak bildim kendime,
Uzaklar seni bana getirmiyor.
Ya hayat çok kısa diyorum yada hayatımı ben kısa kesiyorum...

ben koca izmire küstüm
dalgasına, yağmuruna, tek kaldığım sahil kenarına
bir anda düşman oldum en sadık yanıma
karanlık sokakların tek bir canlısı benmişim gibi
bağırdım kimseyi umursamazcasına...

Unutmadım seni,
İzmir akşamında kalmışlığım,
Acıya alışmışlığım,
Can evimden kanamışlığım,
Ulan ben seni bir gün bile unutamamışım.

Bak kaç yıl geçti aradan
alıştım sayılır yokluğuna
topraklara emanet bıraktığım günden beri seni
çok can kaybı yaşadım sensizliğine

Kaç gece sustum kim bilir.

Bugün tüm yeminlerimi bi kenara bırakıp
yokoluşunu yazıyorum yar.
Kaç sefer yazmaya kalktımda
Aklıma birşeyler takıldı geçiştirdim öylesine mısraları
Şimdi ise seni unutmak için yaşadığım tüm hikayeleri bu şiire konu etmişim sevgili!

Beni düşünmeyin olur mu?
Bir şair telaşıdır bu sitemlerim,
Kendimden kaçışımdır bu yazdıklarım,
Bu okuduklarım.

Siz beni, ben diye düşünmeyin olur mu?