Ali Türkmen 2 Şiirleri - Şair Ali Türkmen 2

Soğuktu gecem gözlerinde ve yüreğin ısıttı bedenimi
Ellerim ellerinde derman buldu
Benliğimi alıp götürdü başka diyarlara
Sesinde kaybolup,gülüşünde huzur buldu.
Zaman zaman şarkılarda yada sözlerde arattın beni
Esen fırtınanın her şeyi darma duman edip, ona rağmen bir tek sıcaklığını benden kaybedemeyişin ne kadarda tuhaf değil mi?

Senin başına gelen gelmiş,
Sen bana her geldiğinde yalnız olacağım.
Tıpkı Takvimlerdeki günler gibi
Aylardaki Haftalar gibi olacak...

Sen seviyorum diyeceksin, ben güleceğim.

Her şey konunun bir açılış şekli vardır. Ummadığın sorulardan hiç beklemediğin cevaplara maruz kalırsın. Ki genellikle hep bir taraf kırıcı olur ya da kırıcı olduğu düşünülür,

Diğer taraf hak vermeye çalışır.

Ama ortada sıkışıp kalır o dert edilen konu. Bir oraya atılır bir oraya atılır kaybolmaya yakın tekrar açılır.

Ben yaşadığım kadarını söyleyeyim.
Eğer benim babam yaşasaydı çaresizliğim ve hayata güvensizliğim olmazdı.Hayatı bir yerinden yakalamak için çocukluğumdan başlamazdım.Herkesin (gözlemlediklerimden yola çıktım.) güzelce yaşadığı o güzel çocukluğu,ben hastanenin kuytu ve karanlık kimsenin göremediği köşelerinde idam etmezdim.
Mesela ağlamak için sevdiğim insanlardan uzak kalmaya çalışmazdım,
ya da ağlama sebeplerim babasızlık olmazdı.Eğer benim babam yaşasaydı,hayata bakış açım daha geniş olurdu, şimdi ise onun yokluğunu kabullenemeyip hala düz bakış açısında aramak olmazdı.

Biraz daha açalım konuları.

Dünden bu güne ne kaldı ki sevgimizden başka eşsiz
ertelenen her günün sonunda bir sen doğdun odama ay gibi
rıhtım sen evvelim sen ol tıpkı gecen yıllar gibi
yalın ayak çocuk gibi sana üşüyeyim içim seninle ağrısın
atan kalbimin sana ritmi gibi yani bir sen,iki sen,üç biz olsun
Ali Türkmen

Gitme..
Uyku ayırır bizi geceden,çünkü biz geceyiz..
Bütün Sevgilileri buluştururuz birbirimize olan sadakatimizden.
Rüyalar derin olur alışır gidersin,gitme.

Gitme..

Ah be esmer kız
Yine aldırdın kağıdı kalemi elime,
Geceme gündüz,sensizliğime çığlık oldun.
Yine suskunluğuma dost oldun gülüşlerinle.
Gözlerinde yine prangalar eştirttin.
Sessiz bakışlarını yine yüreğinle konuşturttun.

Belki de,
Kim bilebilir ki?
birbirimizi tanımadan birbirimize beslediğimiz duyguların sahipsiz kalmayacağını.

Ben tahmin ediyorum az çok!
Bir zamanlar olmuştu bana da,ne tanıyordu

Hadi git.
Bütün anılarını, hayallerini alda git.
Suskun geceleri ayaz sesiyle gelişini beklerken seni,
Şimdi fırtınalı gecelerde çileyen yağmurlarla gidişini izliyorum.
Hadi pılını pırtını ve yüreğimdeki acı veren cam kırıklarını alda git.
Belki kırıklarını toplamak için gelirsen yanıma,

Onca yaşadıklarımın üstüne bir sana güvendiğimi söylemiştim.Sana yakıştırdığım Aşk o kadar güzelleştiriyordu ki gören kapılıp gidiyordu sana,bense sadece bana ait sanıyordum seni.Oysa söylediklerimin hepsini bir kenarda saklamışsın.Nasıl olsa güveniyor çok seviyor demişsin demek ki.Gel dediğinde gelenim git dediğinde gidenindim.
Ben alfabedeki bütün harfleri adından süzerek geçirenindim.Yürekten gelen gözyaşı sevgidir, aşkın acıttığının belirtisidir dediler,aldandım.Sana söyleyeceğim her cümlede daha çok sessiz kaldım.
Sustum.
Konuşamadım.
Sevdim.
Gittin.