Nasıl içinden geliyorsa öyle kır kalbimi!
Nasılsa kıranda sensin,Düzelten de.
Boşver ne olacaksa olsun.
Takma o kadar beni.
Ha ölüyüm yanında ha diri ne fark ediyor ki.
Gömen de sensin, topraklar düşmüş çığın altından çıkaran da.
Bu masalın başı neydi hatırlıyor musun,
Başı aslında bir tesadüf..sen;
En çıkmaz zamanda yolumu kaybettiğim o an'da
Bana yetişen elimden tutan ve hayata yenilmişliğimi bana unutturan
Karanlık baktığım dünyayı aydınlatan
Umudumu tekrar canlandıran sendin..
Ben ölürsem sakın arkamdan gelme sevdiğim
Susuz kalır toprağım.
Hiç bir güzel kokulu güllere can vermez toprak.
ben ölürsem sakın arkamdan gelme sevdiğim.
sevgiler sahte sevişmeler yalan olur.
Gözlerimden bir yağmurcasına boşaldı yine yaşlar
Sen yoksun ya ondan
Sen dönmeyeceksin ya o, sen bırakıp gittin ya ondan
Şimdi korkak ve ürkek kalbime soruyorum.
Sever misin yine bir başkasını.
Hayır diyor.
Sanki bir cümlenin sonuna nokta koymak gibi bir şeydi bitirişin.
Gidişini İzlemek öyle zor geldi ki,
Gözlerimden akan her damla yaş gitme diye yalvardı ardından..
Sen hiç aldırmadan ayaza çekip gittin.
Ardında terk edilmiş koca bir virane misali bakakaldım..
Kusursuz bir sevgiydi belkide içimde taşıdığım,
Tarifsiz ama tatlı sert acı.
Üzüldüğünde üzüldüğüm olan sevinçlere ise ortak olansın sen.
Sesim nefesim deyip sonrada ağladığım olansın sen.
Uzaksın, bir o kadarda nefes kadar yakınlığınla.
Nereden nasıl neden çıktın bilmiyorum_!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!