Ali Topcuoğlu Şiirleri - Şair Ali Topcuoğlu

Sene bin dokuz yüz bilmem kaç?
Söğütgediği köyünde dünyaya gelmişim
Doğup büyüdüğüm bu köyde
İlk alfabeyi öğrendim
Liseyi sessizce Bayremiç'te okudum
Düşlerimde yaşayıp

Adam usulca kalktı sandalyesinden
Yetmiş yaşın verdiği umutsuzluk
Yüzündeki çizgilerde saklı
Gecenin içine yürüdü
Bir başına
Sigarasını yaktı

Akşamın yalnızlığı yüreğimde
Evime yürüyorum
Senide yanıma alarak
Eskimişti;
Yıllardır yanımda yoldaşım resmin
En azından yakınımda

Gecenin ürkek karanlığına inmişsin
Varsın gülsün gözlerin
Ben alışabilirim acılara
Yüreğimi inandırabilirim
Benliğime yer ederim hasreti
Yeterki sen mutlu ol

Bir ömür fırtınalar önünde
Sürüklendim durdum
Kanadı kırık yaralı kuşlar gibi
Bir havalanıp bir düştüm
Dağlarda,derelerdekendi kendime
Kanayan yaramla başbaşa kaldım

Dün gece sen vardın yanımda
Yaralı yüreğim
El açıp tanrıya
Sabah olmasın istedim

Rüyalar uyandığında

Dün akşam yine sen!
Yine yalnız değildin
Gece karanlığının taa.. Kendisi
Belliki yeni sevgilin
Dudaklarımdaki zoraki tebessüm
İyi akşamlar derken

Dün akşam seni kollarına alan
Timsah yüzlü adam
Okşayınca saçlarını
Çıldırttı zavallı yüreğimi
Hele birde o gülümseyişin
Doğrusu inanamadım

Peş peşe silah patladı
Başım döndü,gözlerim aradı
Cılız bedenim yere yığıldı
Kalabalık etrafa dağıldı

Telsiz elde polislerin kosuşu

allahıma emanetsin
kendine iyi bak olur muu
sen ağlarsan ben ölürüm
herşeye rağmen seni çok sevdim
asla pişman değilim
ama bazen gitmek