Bu hayatta kimseyi sevmeyeceksin
Kirleniyor sevgiler
Düşünceler zihinler kirleniyor
Çekilmiyor senin paylaşamadıklarını,
Başkalarıyla paylaşınca sevdiğin.
O güzel gözlerin aklımı alıp
Beni benden etti gitti yad ele
Sırma saçın hoşnut oldu elimden
Teli benden etti gitti yad ele
Bırakmasan kalbim titrer teninde
Nedir bu verdiğin müjde
Gönül hoş geldin gönlüme
Baktığın yerde hayat var
Söylesen ne var elinde
Gönüüül
Yağmurlarda kalmış Gönül çalısı
Gözlerinde bitmez Özlem sancısı
Diyorsun ki unut yokmuş sonrası
Söyle ben sensiz bu canı neyleyim
Kendimi göremem bakıp aynaya
İçimde bir hasret adı da sensin
İstemem başka bir dert verilmesin
Alnıma yazısı hiç silinmesin
Gönlümde yaranın adı da sensin
Bilmesin hiç kimse seni bilmesin
Eeyy benim gönül şehrim...!
Sen kendine hoşgeldin.
Yıllar, kaderle bir ördü,
Sen bend'ine hoşgeldin.
Beldesisin gönül ülkemin
Öyle bir zalimin düşkünü oldum
Ne hâl bildi ne hatır perişanım
Zil zurna sarhoş eyledi bitabım
Elimdende düşmezdi hiç kitabım
Şimdi ne yazı bilirim okuyan
Dost divaninda söyledik sohbetin sanın,
Dilim'den söktüm şöhretin şanın
Gözümde bitirdim artık muradın
Aşk denilen ateşi yakmam birdaha
Cehennemden gelip birden çıktım karşına
Sevmiyorsan eğer söyle durmam boşuna
Çile verip sevdim deme sevme boşuna
Baharlarla gelmedimya ben bu yaşıma
Aşk ile seveceksen
Gülüyor bak gözlerim
Sana öyle bakarken
Ağlatmaya sebep ne
Veda edip giderken
Geleceksin yine sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!