içinde bir büyük yangın...
belki sabah ezanıyla başladı,
bilmiyorum...
dokunduğu yapraklar,
kokladığı çiçekler,
üstüne cinayet işler gibi
itiraf...
bir bir tüm çivilerini
çaktım günahlarıma,
avuçlarından ve ayak bileklerinden...
bilirim doğmamış çocuğun bile
geçmiştir hakkı bana;
karar verilmişti...
yaradan üfleyecek,
ben yaşayacaktım...
karşı gelinmez bi karardı.
suali sorulmaz;
muhakemesi olunmazdı...
kirlendiyse gecen;
günün karardıysa;
ittilerse seni el birliğiyle
dağlara, kutuplara, çöllere;
düştüysen gece lambasının aydınlatamadığı kaldırımlara;
iki elin iki koltuğunda çaresizsen;
sana nasıl da vurgunum
bi bilsen...
ölüm gibi.............
hayat gibi.......
rükuya, secdeye eğilir gibi.........
cennete warır gibi........
ne desem, nasıl anlatsam;
iyisi mi, en baştan;
helâl et...
bana gökyüzünü gösterirken,
ben güzel yüzüne bakıyordum;
helâl et...
içinde bir büyük yangın...
belki sabah ezanıyla başladı,
bilmiyorum...
dokunduğu yapraklar,
kokladığı çiçekler,
üstüne cinayet işler gibi
1.
bir durak sonra ineceğini
söyledi
otobüsteki son kalan yolcu...
şoför aynadan ona baktı
şöyle bir göz ucuyla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!