Ufku dar sokakların
Kısıtlanan çemberlerin
Doğasında dünyaya gelip
Merhaba demekmiydi suçumuz
Gözü yaşlı anaların
Yetim kalmış bebelerin
Mavi ile yeşilin birleştiği yerde
Gözlerin,doğuyor içime
Ela gözlerin
Saf ve masum
Bir yanım denize
Bir yanım doğaya karışıyor
Sevgiyi senle yaşadım bilemezsin
Çölde suyu bulmak gibi;
Karanlık bir hücrede güneşi görmek gibi
Sen bilme;
İmkansız ol benim için
Korkarım kavuşurken sana;
Sana son şiirim ölümün ötesinde
Sana son bakışım kinin ve acının içinde
Ellerini son tutuşum gurur ve aşkın ötesinde
Hoşçakal eski dünyam
Hoşçakal;
Pervasız gidişimin belirsiz yolu
Bir gün karşıma çıkacaksın
Müşkül ve pişman
Sisli perdelerin arkasına sığınmış
İmkansız bir boşlukta
Saracağım ki,karşımda duran sen değilsin.
Damarlarımda ki kan donacak,
Bir yeni kıtadır;
Keşfedilmeyen gözlerin
Bir ben bilirim
Bir ben yaşarım bakarken gözlerine
Masumdur;
Bir başka bakar gözlerin
Uyuyamıyorsam bilki seninleyim
Kapındayım çalmaktayım kapını
Uyandırmamak
Gizliden girmek vardı içeriye
Loş boş salondan yürümek odana
Her adımda
Bir sözlükle başlasam seni anlatmaya
Bilirim;
Kelimeler lugatsız kalır
Bir düşte kuruversem seni
Gül gerçekliğinden utanır
İsmini haykırsam ufuklara
Gökte biriken bulutlar
Yüreklere yağarcasına yağmur
Ansızın bir güneş belirir
Bu doğan ışıktır kadın
Ele avuca sığmayan ışık
Yüzdeki ima
Merhaba demekle başlar her şey
Merhaba diyipte kopamamaktır benimkisi
Kalmak ister öylece
Bakmak ister
Anlatmak ister
Her şeyi gözlerim gözlerine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!