Ali Şirin dayı,
Sen ne imişsin be,
Ben babamın,
Arkasından bile ağlamadım.
Ama seni duyunca,
Attım utanma,arlanmayı,
Oturdum,
Hüngür hüngür ağladım.
Hani sana,
Saddam diye lakap takmışlardı ya,
Aldırma,
O yerin dibinde,
Sen eller üstünde,
Temiz gönüllerdesin.
Ayrıca,
Söyledim gençlere;
Mezarını geniş kazsınlar,
Şöyle biraz sağ tarafından,
Biraz da sol tarafından,
Yerler açsınlar.
Yüreği yaralılar sağa,
Kalbi kırıklar sola,
Sokulup yatsınlar...
Ha birde mezarına,
İki ceviz diksinler,
Çevresine bolca sevgi eksinler,
Vatan için şehit olan yiğitler,
Gelip gölgesine,
Tüfek çatsınlar...
Meşenin altındaki,
Namazın da hocalar,
Yaptıklarını,
Anlata anlata bitirdiler.
Yapacaklarını,
Tabur,tabur dizdiler.
Bizler sana seslenirken,
Çamlar bile,
Tekbir getirdiler...
Lakin edilen dualar,
Semada bulut gibi,
Ayyıldıza doğru,
Yükseldiler...
Son gece gökten melekler,
Bayrak olup,
Sarayına indiler.
Yiğitlerle beraber,
Hoş geldiniz dediler...
Hasan Arpacı,2020,Ortalıca,Tosya
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 2.10.2020 09:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!