Ali Sel Şiirleri - Şair Ali Sel

I can’t cry for autumn roses
They never turn back to me
Because,
the winter waits for us
If,
we forget many thus

Sessizce gel Bir sabah erken Gün uyanmadan Bir gölge gibi gir içeri Açık kapımdan Ve öperek uyandır beni Göz kapaklarımdan Sessizce gir gözlerime Rüyalarımı böl Savur hüzünlerimi Kederlerimi sen bitir Umutlarımı devşir Ve sarıl yalnızlığıma Bir yudum mutluluk olsun Bu günün adı Sessizce sev beni Zamanı durdur Sonra istersen… Ve akşam olmadan… Sen öldür 30.07.2011 Ayvalık

Bir gece…
Nisan yağmurları yıkadı
Saçlarını Cunda’nın
Sessizce.
Döküldü hüznü
Karışıp ay ışığından

Ne sakıncası var
Sıyırıp üzerimden insanlığımı
Bir çiçek olmayı
İstemenin

Ne çıkar

Bedava yaşıyorum bedava
Hava,
Bulut,
Sevda bedava.

Dışarıda yağmur,

Geçip gidiyorum suskunluğumdan
İçimden dışıma / dışımdan içime
Evrenin hıçkırığı kulaklarımda
Gözlerimde nihavent bir bulut
Sen oradasın, kıpırtısız

Bu gece İstanbul benim
Tüm sokakları
Ve…
Kaldırımlar da benim

Ulu çınarları, meydanların

Koşum tutmaz acı
Dizginlenemez
Mor bir uyuşukluk
İçten dışarı
Önlenemez.

“Ayaklarım” dedi karanfil…
Ayaklarım ağrıyor.
Sonra durdu apansız
Gülmeye başladı sarsıla sarsıla
“Neden” diye düşündü
……köklerim değil de, ayaklarım dedim?

var olmakla biraz
gelip ince zamanlardan
/yok edimlerle/ varsıllığını
umarsızca soluksuz

yazılır sonlarına hep