Ali Sarıkaya Şiirleri - Şair Ali Sarıkaya

dağ gibi düşlerim eriyip gidiverdi
bende maziden eser kalmadı ustam
bunca acıya sebep günahım neydi
gülmeği çok istedim olmadı ustam

bırakmadı peşimi biran olsunacılar

Ben,senden sonra sevdiğimi sanarak oyunlar oynuyorum
Bazen mutlu görünüp bazen rol yapıyorum
Hiç bir perde mutlu sonla üstüme kapanmıyor
Yüreğim kan kaybediyor,ben şeni oynuyorum.

Ben,senden sonra unuttum deyip kendimi kandırıyorum

Ne çabuk geçti çocukluğum,ne çabuk geçti yıllar..
Ne çabuk eksildi saklambaç oynadığım arkadaşlar,
Ne çabuk tükendi ellerimle gözümü kapattığımda saydığım sayılar.
Ne çabuk yitti geceleri kurduğum hayaller karanlıkta,
Ne çabuk büyüttü beni acılar.

Kalp düşer birgün sevdaya
Her yol çıkar mevlaya
Yüzümüz daim kıbleye
ALLAH diyenlerden eyle.

Sen Maşuksun biz de aşık

Gitme sen...
Gidersen kurur içimdeki masmavi deniz,
Gökyüzü üstüme çöker,bulutlar dağılır
Bir boşluk,bir açlık alır gider başını sensiz
Martılara simit atan kolum kırılır.
Gitme sen.

Ne mintanı değişti ne de şeytanın kendi
Postumuza büründü büyük sırtlanın fendi
Lacivertti, gün doğdu, maviye çaldı rengi,
Çarkın dişi de aynı şeytanın işi de aynı ...

Her doğrunun ardından binbir gölge silindi

Belki ölüm kurtuluş bakmaktansa yollara,
Azrail de bir melek değil mi ki Aysima?
Sensiz odam gurbetim,derdimi duvarlara,
Anlatsam taş,taş üstünde kalır mı ki Aysima?

Ah Aysima geceler ne aydınlıkmış meğer,

Gidesi vardı...
Benimle ıslanmak değil,yaşlanmaktı korkusu;
yağmuru da bahane etti işte!
Mevsim fark etmeyecekti ve prangalar kar,
Ne yokuşlar yavaşlatacaktı ne de dar yollar,
Sevgim kadar emindim gideceğinden,

Sanma ki gözden ırak gönülden de ıraktır,
Duymasan da bir ses var sana Anadoludan,
Bu zulme sessiz kalan şerefsiz ve alçaktır,
Sen vurulsan benim kanım akar Doğu Türkistan...

Gülüşlerim hep yarımdır bir yanım öksüz sensiz,

Yıldızları bile unutmuşuz Eftelya,
Oysa Aynı gökyüzüne bakıp ağlardık.
Şimdi ayrı şehirlerde aynı hüzne müptela,
İkimizde bir meçhule saplanıp kaldık.

Artık dalgalara fısıldıyorum...