İlk baharda tüm dünyayı;
Uyandırıyor Lemyezel.
Sabahları esen yelden,
Biraz olsun gel ibret al.
Bir nevi kışın ölenler:
Yine akılama düştü,
Medine iftarları.
Medinede yatıyor;
Alemlerin Sultanı.
Nasıp olmuştu bana:
Yine hüzünlendin, gurbette dostlar,
Yine sılamızdan acı haber var.
Peş,peşe gidiyor köyümden dostlar:
Bu ayrılıklar ki, yürekler yakar....
Şu an kalbim yaslı, gözlerim pınar.
İnsanlar hep üzgün yaralı böyle:
Paramız pul olmuş doğrumu söyle.
Haramiler çalar, çırpar her yerde.
Ğaripler, yetimler ağlıyor öyle...
Bazen yağmur vurur, bazendede sel.
Acımadan cana kıyan,
Okul, cami bombalayan,
Mazlumun canına kıyan;
Zalimlere lanet olsan....
Yaşlı, çocuk ayırmadan,
Günah deryasına dalan,
Ayır sıyahla beyazı.
Bırak artık kirli işi.
Yönel mevlaya mevlaya.
Camilerden uzak kalan,
Zalimi alkışlama,
Zülme hiç destek verme.
Atılırsın sonra sen,
Bilki narı cehime.
Gün gelerki o zülüm,
Beşinci torun ZEYNEP,
Hoş geldiniz bu dünyaya.
Mevlam seni hayreylesin,
Hem anaya, hem babaya.
Ufuk beyin kız kardeşi,
Gelin dinleyiniz mazlum sesini.
Bozmayın dünyanın güzel tadını.
Görünüz; Lübnanı ve Filistini:
Zalimlerin zülmu süreli olmaz..
Bombalandı çok siviller:
Zaman birlik zamanı;
Gelin birlik olalım.
Iç ve dış düşmanlara:
Çıkıp karşı duralım.
Unutmayılım bir an:
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!