Bir rüzgâr esiyor,sert,
Nereden esiyor,nereye esiyor,
Bahçemde ağaçların yaprakları hışırdıyor,
Kırıntılar sahili,
Geriye dönebilmek için atılmış umutlar,
Bir de uzaktan gelen bir ses,
Sar beni sevdiğim,sar beni sıkıca,
Yolumuz uzun ve çetin,
Dirayetim yetersiz sen olmayınca,
Çünkü;
Bir ihtiyaçtı sevmek,
Bulutlu bir gün de güneşim ol diye,
Sevebilmekti seni ömrümün son gayesi,
Tutabilmekti gözlerini ya da görebilmek ellerini ellerimde,
Çekip gitmek belki sevmek bazı şeylerden uzağa,
Bir sene sonu,
Kimse memnun değilken,
Maaşından,eşinden ve işinden,
Sonbahar diyordun,geldi işte,
Buluşmak için sözleşmiştik hani,
Kıvırcıktı saçların o zamanlar,
Sevmek,biraz gülmek gibi,biraz ölmek.
* * *
Eskiden hüzünlerimiz vardı derin üzüntülerimiz,kaybettiklerimizin ardından şimdiyse sükûn ve düşünce, derin düşüncelerimiz,ne vakit öleceğiz.
* * *
Oysa en büyük suç gülmekti,sahte gülüşmek,
Ama hiç bir polis yakalamıyordu gülüş kalpazanlarını,
Ve hiçbir mahkeme yargılayamıyordu ne acı.
Kırılabilirsin,üzülebilirsin de ama unutulmazsın veya unutulduğunu anlayamazsın,
Hülasa bu duyguyu hiç tatmazsın ama tatmışsın sanırsın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!