Bir koku var burnumun ucunda,
Tanıdık bir koku var,bildiğim,
Adını bilmediğim bir çiçeğin kokusu,
Ben yalnızlığa küsmem,
O benim ebedî arkadaşım.
Sana küserim,bana küserim,
Ne Leyla çok güzeldi,
Ne de Mecnun çok yakışıklı,
Aşkı çok güzeldi Leyla’nın,
Ağlıyorum karşında,
Hatırlıyorum elinin titreyişini,
Öpüşme mesafesi ayrı ve gayrılığımız,
Ah, Muallâ yapma,
Girme böyle ansızın rüyalarıma,
Unutmuştum ne güzel karşıma oturuşlarını.
Çocuktu,küçük bir kız çocuğu,
İsmi Mûnzeva,
Sokaklarda amaçsızca koştururdu,
Kuşlar toplanmışlar yine gökte,
Kanatları yeryüzüne denk,
Kuzular sessiz mi sessiz,
Keşke bir bahçede doğsaydık seninle,
Evlerimizin penceresi ortak,
Sonra büyüseydik,yürüseydik yan yana,
Hiç kimse görmedi seni sevdiğimi,
Yalnızca kör bir, kağıttan mendilci,
Ve bir de simidimizi bölüştüğümüz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!