Ey fani insan.! Fani dünyadasın,
Gece çok uzun, kısacık rüyadasın.
Ecel denen saat çalar uyanmasın
Seni başka kimler nasıl uyandırsın
Benim aynam sarı çerçeveli
Çiçek çiçek sevda desenli
Bakınca seni görürüm yüzü benli
Aynamın altı köşesi var
İçinde saklı neşesi var
Yalnızlık, yazılmışsa kader defterine ezelden,
Silemez cümle alem, çare gelmez elden
Mazideki hatıralar bir bir geçer hayalinden
Merhaba demese de, olsun bir elveda diyen
Mevsimler gelir geçer iklim-i ömürden
Götürür, günde binyaprak sonbahar
Açmışken nevbaharda yediveren
Soldurur, tende iz bırakarak sonbahar
Yeşile bürünmüştü, dağlar ve zemin
Mahzun duruşlu, dalında yasemin
Olmasa da servetimiz, sa'manımız,
gönlümüz var, gönülde sevdamız,
belki muhtacız içten bir tebessüme,
örnek aldığımız, bizim Mevlanamız.
TAHAMMÜL KALMADI
Nasıl yağmur beklerse kuru toprak;
Çizgi çizgi çatlamış ortasından
Nasıl baharı beklerse yeşil yaprak,
Öyle bekliyorum seni, günleri sayarak
Güneş doğmasa, yağmur yağmasa da;
Şimdi NEY zamanı, bu mevsim bahar,
Üflensin NEY, en son sabaha kadar.
Daim dönsün semazen, bu gece; vuslat gecesi,
Tek ayaküstü uçmak, işte yokluk bilmecesi.
Şiirimde kafiye arma bulamayacaksın
İçimden nasıl geldiyse öylece yazdım
Madem serbestlik var her şeyde
İstediğim gibi serbest olayım bu defa
Belki daldan dala konacağım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!