Akşamları yatağımda gözlerim kapanır
Ama sen yine varsın
Seni hayal edip duruyorum inanırsın
Belki kendimi avunduruyorum
Bir gün çıkar gelirsin diye uyanıyorum
Sensizliği yalnızlığı ve içimdeki o umutsuzluğu
Bir gece vaktinde
Ay ışığının resmi önünde
Bir aydınlık içinde
Ondan farksızken ama göremediğinde
Dalgaların sesi inceden kulağında
Birisi ağlamak ister
İşte hayatın bir karanlık penceresi
Adı da hastanesi
Aslında amacı aydınlık umut
Şifa olması gerekirken
Nedir bu çarpık düzen
Kim suçlu kimler suçlu
Ağlamaktır aslında doğmakta ölmekte
Gözyaşı ile yaşarız her zaman birlikte
Ömrümüzden giden her seneye yaşlanıyoruz deriz
Aslında yıllarda bize ağlar bilmeyiz
Neden kaçıyorsun benden
Senin hayallerini ben mi yıktım
Seni üzmek değil bu benim sevgimden
Olmuşsan bir yanlışın içinde
Herkese çektirme bu hayatın cilvesi işte
Bırak olsun güzelliklerde
Zulmün pençesinde bir garip serçe
Neylesin özgürlükten uzaksa kendince
Ya yaşa ya kabul et ya ölüm denilmişse
Artık bu hayatıysa içinin acısı
Hani gökyüzünün mavisi beyazı
Olsunda yeter ki siyahı
Sana kavuşma hayaliyle
İşte gidiyorum gözümde ayrılık acısı
Görmek miydi yaşamak mı gerçek mi yanlış mı?
Bildiğim sevdam ağlıyor kalbim paramparça sızlıyor
Sıcaklığını dudaklarımda kokunu tenimde götürüyorum
Bir rüya gibiydi bir an yaşandı kısacık
Neden önceleri ne kadar duygusal olsam da
Öyle ki üzüldüğüm bir durum da ağlayamazdım
Mutlu olduğum zamanlarda gülemezdim
Hep içime atar orada yaşardım sevinci de hüznü de
Neden?
Bakıldığında çatık kaşlarımla gülmeyen yüzümle
Gece yarısı etrafı seyrediyorum
Yorgun bakışlarla
Birazcık gözü dolmuş
Aklım ise sende donmuş
Bir haberini bekliyor olmuş
Hoşça kal demen bile kızgınlık akıyormuş
Hayatında karar verme zamanı
İnsanın gergindir kanı
Bir sözün doğru ve yanlış yanı
Sonucuna katlanmak lazım
Buda olacak bir gün anı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!