Ah bu gözlerimden akan
Yaşların sebebi sensin
Damarlarımı donduran
Kışların sebebi sensin
Söndü içimdeki ışık
Şu Yozgat'ın yosmasını
Bir göe hele işvesini
Hem elini hem belini
Sallar sevdalı sevdalı
Gözler derin derin süzer
Hayalim mabette bedenim mahi
Uzlet'e dolandım çıkamıyorum
Mutluluk uzakta dertlerim sahi
Gurbete dolandım çıkamıyorum
Gönülden sevipte yorulan benim
Ömür duvarına sevdalar ördüm
Her mevsimde tel tel döküldüm yıllar
Ne acılar gördüm,ne aşklar gördüm
Her dokunuşunda yıkıldım yıllar
Yüzüme aldanma yangında özüm
Susuz bırakılmış kurumuş güller
Beni gül misali solduran nerde
Hasretin dağladı perişan haller
Ateşlere atıp yandıran nerde
Kokun damarımda kanımda kaldı
Kıldan köprü gibi bizim sevdamız
Beraber geçelim bırakmam seni
Mavi gök yüzüne kanat açarak
Beraber uçalım bırakmam seni
Ahtım niyetimde etme endişe
Bir bilinmez zaman içinde kaldım
Zamanı durdurmak zordur insana
Dünya döndükçe ben ummana daldım
Yinede biten gün azdır insana
Yüklenirse yüküm çekilir göçüm
İnsanız insanca yaşam istedik
Hem lisana hemde dil'e sövdüler
Başı dik onurlu yürüdüğümüz
Hem yolcuya hemde yol'a sövdüler
Bir dilim ekmeğe umut dediler
Bu gece çok uzundu
Baktım sabaha kadar
Beni saran hüzündü
Bıktım sabaha kadar
Umudum harap oldu
Felek benimi sınıyor
Akan göz yaş'ım nerede
Hergün başım'da dönüyor
Dostlarım eş'im nerede
Tecellim terk etti beni
Meğer hayat ne kadar kısaymış,
Meğer bu kadar kısa zamanda kendimize ve çevremize ne kadar çok zarar veriyormuşuz.
Kavgasız yaşamayı öğrendiğimizde,yıkıcı değil yapıcı olduğumuzda insanların SEVİ duyuları ön plana çıkar ve az zamanda çok güzellilkler yaşadığı zaman hayat çekilir olur....