Bir ömür sevmek seni
Habersiz, emaresiz, hissettirmeden
Her gördüğümde içim burkulur
Sarıpta doya doya hissedemem seni
Bakıpta gözlerine doyamam sana
Oysa her anım seninle
Yok yok olmuyor böyle
Bu sen değilsin ali
Bir silkinde bak kendine
Bu sen değilsin ali
Hayat desen kararın yok
Geldim işte yanındayım sırdaşım dost um
Çokmu özledin beni darıldınmı yoksa bana
Evet dün gelmedim sana sanmaki mutluydum
Sanmaki unutmuştum dost um seni
Sırdaşım bugün bir o kadar daha
Yüzünü gördüm yar senin
Dünya bana dar oldu
Aşkın arttı günden güne
Göz yaşlarım umman oldu
Hiç bir şeyde meramım yok
Canım senin aşkın ile
Gece gündüz şevkin ile
Bir dertliyim sevgin ile
Dermanımı istemem
öyle güzel seni sevmek
Geldim sana gülüm açtım kalbimi
Olurda beni anlarsın diye
Dilin sevmiyorum derken seni
Gözlerin haykırdı aşığım diye
Anlattım meramımı söyledim sana
Bir hayaldir yaşamak, onu gerçek kılan sevgidir ancak, evet sevgi
sevmek olmasa yaşamak neye değerki.
Fakat sevgiyi yerinde kullanabilmektir marifet ve kime ne kadar ilgi gösterebileceğini süzebilmektir. İşte burada devreye akıl girer, aklı ön plana çıkarıp sevgiyi törpülemek,sevgiyi bazen öne alıp akla gem vurabilmektir gerçek. İşte burada irade devreye giriyor. Eğer sağlam bir irade yapısına sahip değilseniz,akıl ve sevgi birbiriyle cenge tutuşur. Bazen biri bazen diğeri galip gelir ve sen iradesizce peşlerine takılıp peyk olursun.
Aslında iradeyide idare eden bir olgu daha vardırki oda ruhdur. Ruhuda hakimiyeti altına almak isteyen nefis vardır.İkiside iradeye hükmetmek isterler. Ruh seni alıp aydınlıklara nefis ise karanlıklara götürmeye çalışır. İnsana nefiste lazımdır onun için onu terbiye etmen gerekir. Burada ruhu ve iradeyi kullanarak nefse gem vurmak elzemdir. Nefis islah oldukca ruh a uyar, ama birden uyanıp ruhu alt etmek için hazırda bekler. Ondan asla emin olmamak gerekir. Kısaca insanın en büyük derdi insan olabilmektir. SEVGİYİ insan gibi kullanmayı bilmektir.
İŞTE BEN BİR ÖMRÜ BU MÜCADELEYLE GEÇİRDİM. muvaffak olmadım bir akıntı ve sele kapılarak sürükleniyorum. bazen yüz üstü bazen sırt üstü. ama toparlanıp kendimi kıyıya atmak istiyorum. Herkeze el uzattım tutan olmadı, ama onlara kızmadım çünkü sevmeyi bilmiyorlar. OYSA BEN HERKEZİ HER ŞEYİ AKILSIZCA SEVDİM. Evet bazen akılsızca olup ruha uygun olan sevgi vardır. Bu duygu dünyada ancak bir kişiye karşı duyulabilecek kadar özeldir. Sadece sevginin aşkın olduğu, araya nefsin karışmadığı, bir şey beklemeden her şeyini feda etmeye hazır olduğun, onunla ilgilenmekten haz duyduğun,onun neşesini kendi mutluluğuna tercih ettiğin, eğer o istiyorsa onsuzluğu bile göze alabileceğin kadar derin bir bağlılıktır bu.
Ama anlaşılması güç bir denklemdir. insanların çoğu çözemediği için hep yadırgamışlardır. bu temiz sevgiye hep kendi akılları ve nefisleri ölçüsünde değerlendirmelerde bulunmuşlardır. işte bu aşkı yaşayanlar dağları delip sahraları aşarken, insanlar onları deli yerine koymuşlardır. Evet ortada bir deli olduğu doğrudur,ama deli olan bu aşktan nasipleri olmayanlarmı,yoksa bu aşk ile mest olalarmıdır.
Emsalsiz bir hazinesin
Paha biçilmez bu aşka
Söyleyemem kimselere
İçimde mahremimsin sen
Sen dünyamın güneşisin
Yar sesini duymak senin
Şu gönlümün ilacıdır
Sevmek seni hayat boyu
Tek servetim hazinemdir
Görmek seni ayrı neşe
Sen
Bilmezsin benim neler yaşadığımı
Uykusuz, soğuk, karanlıklarla kaplı yanlızlığımı
Kınıyor gerçi herkez amma birde sigaram
Bilirmisin bunun ne demek olduğunu
yüreğiniz gamla kavruk...şiirleriniz derinlikte...sevgiyle devam etsin yüreğinizin dizeleri...selam ve saygıyla...
Güzel bir şiir. Başarılarının devamını dilerim.