Ben sevdim sen oyun oynadın bana
Belki bir eğlence aradın sana
Kandırdın güler yüz birkaç yalana
Ayrılık sana ne bana dar gelir
Aşkımız değilmiş bir gönüllerde
Güzel ülkem gönül bağım
Neler görmüş dağ toprağım
Harap olmuş o sokağım
Dur, yıkmaya ne gerek var
Çeker eller tuzaklara
Dün gece rüyama girdin yine sen
Sarılıp güllerle seni kokladım
Sevgileri serip üzerine ben
Aldım kollarımda seni sakladım
Yıldızlar altında sevda bağında
Seni sordum İstanbula
Dedi yar çok uzaklarda
Gözlerim yaş dola dola
Sel eyledim yanaklarda
Gönül hasret kafesinde
Dün dolaştım sensiz aşk bahçesinde
Adını anarak çiçek topladım
Gönül hasret duyup her nefesinde
Hep seni sanarak gülü kokladım
Mehtabı seyrettim sahil boyunda
Senle mutluluğun tam kapısında
Buluşup içeri girmek isterim
Yüzünü koyupta gül arasında
Seni öyle güzel görmek isterdim
Attığın adımlar umutlu olsun
Hoşgeldin sen gönül neşem
Şenlendi bak her bir köşem
Aşkla doldu bitmez şişem
Yudum yudum içtiğim yar
Sen çıkarsın her falımda
Aşkı bir güneşli birde bulutlu
Yaşadık seninle yar İstanbul da
Şimdi kapıların bana kilitli
Ayrılık daha da zor İstanbul da
Vapurdan inmiştik biz kanlıcada
Seni gelir diye bütün gülleri
Kapımın önüne dizip beklerim
Yalvarır Mevlaya açtım elleri
Adına şiirler yazıp beklerim
Bir ara inerim sahil parkına
Yeniden sen beni arayıp sorma
Bir daha ayrılık kaldırmaz gönül
Yolumun üstünde görürsen durma
Ne yapsanda artık aldırmaz gönül
Ufacık hatamı büyütüp gittin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!