Ne zaman ki düşsen aklıma
Diz çöker sığınırım affına
Hakkın mı var cânımın kastına
Bin can veririm bu canan aşkına
Gece çöker sen yıldız gibi parla diye
Güller kendini feda eder okuduğun kitabın arası boş kalmasın diye
Bulutlar kapar koca güneşi narin tenin yanmasın diye
Bu kalp atar sen içinde olasın diye...
Dünyanın bin sorunu var, benim bir sorunum
Her sabah sensizliğe uyanmak en büyük sorunum
Yazdığım her cümleyi ben sen diye okudum
Sonbaharın gelişi gibiydin, iliklerime kadar kurudum
Sen geçmeyen caddelerin sonu sonsuz bir uçurum
Sensiz geçen her günüm için, gözlerime seni okuturum
Elimden geldikçe tutarım elini
Elin elimden gittikçe tutamam gözlerimi
Akar sel olur Sığmaz enginlere
Yıkar geçerim ölü bedenleri
Yıkadıkça diriltir aşkı bilenleri
Beni sevmek zorunda değilsin
Öyle güzel bakmasaydın bende değildim
Bilmeden öyle zorunlu kıldınki bazı şeyleri
Biliyorum, seni sevmek akıl kârı değil ama bunları bana Yaptıran akılda değildi
Kalbimin aklına değil şeytanın aklına uysam
Daha az acı çekerdim emin ol
Gitmek çözüm değil
Gitmeyle bitmez hiçbir şey
Gitmeyle özlem biter yaşlı yüreklerde
Gitmeyle hasret siner kanlı gözlere
Hep gidenler kalır hafızalarda
Bitirmek için gidenler ardında bitmek tükenmek bilmeyen şeyler yeşertip gider
Gözlerinde terk edilmiş bir binanın içinde yatan evsiz bir çocuğun ağıtları var
Her bakışın yürek burkuyor
Dalgalanır yüreğim
Gözlerin denize özlem
Uzaktan gelme mutluluklar
Mutluluktan eser kalmamış
Eser yel değirmenine
Saçlarından feyz alan yeller
Gözümün bebekleri büyüdüler
Ağlamayı unuttu ikisi
Bu kadar hızlı beklemiyordum aslında
Kim korkuttu kim şaşırttı bebeklerimi
Doğuşumda beraberdik onlarla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!