Bir sabahlar beyazlar bastı gönlümü
Biliyorum ki beyaz bana yakışıyor
Ama gögsüme baskısını anlamıyorum
Sensizliği iyice itekliyor içime
Aklımda yine sen tütüyorsun
Burnumdaki ise sadece kokun
Bir damla gözyaşının iziydi
Masumluğuyla yanaklarından süzülerek
Seni bana getiren
En saf halinle, duru güzelliğinle
Bütün zırhlarının savunmasızlığını
Bir kenarlarda unutarak geldin yanıma
Sesim sessizliğimde gizli
Hayalim buğulu camlara çizili
Görüntüm buzlarda gizli
Sen ise kalbimde çizili
Hayatım nefesinde gizli
Görmediğim şeye inanmam deme
Hayat kısa bir deneme
Karşılaştıysan hep kötülüklerle
Çevir yönünü güzellikler her yerde.
Kendi dünyanda yaşamak istersen
Sevdiğim, aşk sözcüklerini kalbime fısıldamadan
Gitme benden kendine
Mutluluğu yaşayacağımızı bile bile koparmak çok acı
Mutsuzluğu yüreğime gömüp gitme benden
Öleceğimi bilsen de gelmeyeceğini biliyorum, biliyorsun
Bari öldüğümü duymadan, yalvarırım gitme benden.
İşte gidiyorsun, sonunu bilmeden
Bence sonuna kadar bakmadan
Yolların açıklığı teşvik edercesine duruyor
Gitmemelisin uzaklara yaşamadan daha.
Bakmamalısın acıyan taraflarına
Gitmek zamanı geldiyse hayattan
Gideceksin arkana bakmadan
Ne bıraksan da arkandan
Hatırladıkların iyi kötü hatıralarından
Çalar saat çalıyorsa başında
Söyle beni hiç sevmedin mi?
Kalbinde kıvılcımda mı yaratmadım?
Ömründe dakika kadar yer tutmadım mı?
Nefesine nefes eklerken bir tek nefesin olmadım mı?
İncir çekirdeği kadar gönlünde yer kaplamadım mı?
Beni göz kapaklarının altında gizlemedin mi?
Hüznün damlacıkları hep yüzünde
Gözyaşları hiç eksik olmadı gözlerinde
Önemli olan gözünden akanlar değil de
Hep yaşıyorsun burukluğu kalbinde
Sor kendine neyim, nerdeyim diye
Belki bir göl kenarı
Sonsuzluğa götürür insanı
Yoksa gecenin sensizliği midir,
İnsanları buhrana sokar?
Bence yalnızlığın sessizliğidir
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!