Ara gözlerini,bulursun belki,
Belki yüreğini,belki saçını...
Doğar küllerinden yanan yüreğim,
Seni tekrar sever bir gün aşımı...
Belki güller açar, belki güneşler...
Radyasyon karışmamış sevdalar gördüm,
Günü kararmamış seneler...
Ve daha kör edilmemişken sevdanın gözü,
Çatal yürek yiğitler sevdim....
Vakit güzdü...
Binbir hüzne ram olmuşken yürekler,
Olur ya sen gibi sevesim gelir,
Nasıl seviliri göster öyle git...
Olur ya peşinden gelesim gelir,
Nasıl geliniri göster öyle git!
Yanmayı,sönmeyi...ve daha nice...
Bir gün gelmeyiver gönül haneme
En yavuz hanlarım hep viran olur,
İyisi mi can sen ses ver sesime...
Sanma ki bir başka çağıran olur!
Sanma ki duyulur ahın, feryadın,
Meğer sendeymiş tılsım,meğer sendeymiş büyü...
Ve senmişsin dirilten onca harflik ölüyü!
Meğer senmişsin şiir ben seni yazarmışım,
Ve ben sende can bulur ben seni yaşarmışım!
Nefes alırmışım ben can bulup gözlerinde,
Olmaz mı yar bir lahza gel içime,
Buz gibi yüreğim gel de ısınsın...
Bir lahza gün gibi doğ da içime,
Gönül çiçeklerim güneş sen sansın!
Öyle bir belaya düştüm ki sensiz,
Zehiri de sende, panzehiri de....
Koşturdun peşinden bir ömür boyu,
Ha en ileride, ha en geride!
Bir sabah seher vakti şahince kanatlansam,
Sefer vakti deseler...ilk önce ben atlansam,
'Tekbir! ' diyen eratın ben olsam en gür sesi,
Yetişmese ardıma tek yağız at nefesi...
Hem vurup hem vurulsam,hem düşürüp hem düşsem,
Şiirsem bendeki var olan şey sen,
Üç damla yaş isem ikisi sensin!
Eğer ben kilimsem, sen bende desen,
Sehersem bendeki yelsin; esensin!
(Necip Fazıl'a...)
Üstadım yüz adım çok dar diyorsun,
Benimki daha dar:seksen üç adım,
Yatağım mermerden, taştan diyorsun,
Benim yatağımsa lavdam üstadım!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!